20-22 maart: Porto

Donderdag (20 maart) later als gepland opgestaan. Tegen de middag met de metro vertrokken richting het treinstation Cais do Sodré. Hier de trein genomen met bestemming Cascais. De trein bolt over een prachtig traject op de oever van de Taag. Cascais ligt op de westoever van de Taag op de plaats waar de rivier in de Atlantische oceaan uitmondt. Eenmaal aangekomen wat rondgestapt en genoten van het uitzicht over zee. We hadden al snel door dat dit meer een soort van Blankenberge was waar veel oude mensen naartoe trekken om van hun laatste dagen te genieten. Voor ons dus niet echt boeiend. Plots krijgen we telefoon van Nele (collega - erasmusstudente van Sétubal). Ze stelde voor om mee te gaan naar Porto. We zouden kunnen blijven slapen bij Wim Geudens (ook een student aan de KHK). Natuurlijk moesten we hier niet lang over nadenken. Omdat het al tegen vier was afgezien van het plan om de bus te nemen naar Cabo da Roca: het meest westelijk gelegen punt van Europa. Terug afgezakt naar het station en onderweg nog iets gekocht om te eten. Nele zou de laatste trein naar Porto nemen (21.30), maar omdat we nu toch vroeger terug waren in Lissabon zouden we een trein vroeger kunnen nemen (20.00). Na wat over en weer gebel elkaar ontmoet in Oriente om van hieruit te vertekken mat de trein. We betaalden 27 euro (best wel genoeg vonden we) en gingen aan boord van een HST met bestemming Porto. Ik keek er wel naar uit omdat ik hier al van veel Portugezen had gehoord dat het echt de moeite was om daar eens geweest te zijn. Na 2,5 uur rijden aangekomen in Porto waar Wim ons stond op te wachten. Nele was een station vroeger afgestapt omdat ze bij Annick zou verblijven (ook een medestudente aan de KHK). Wim, Sven en ik de metro genomen naar Wim zijn kot. Hij woont in Boa Vista, een chique wijk in Porto met veel herenhuizen en brede straten. Die zelfde avond nog wat gekookt en daarna met z’n vijven op pad gegaan. ’s Anderendaags heel wat dingen gaan afzien en af en toe de tijd genomen om even te chillen. Het hoogtepunt van de dag was toch wel het bezoek aan Croft, een portomerk. Op de westoever van de Douro (rivier die door Porto stroomt) zijn er heel wat portomerken gevestigd. Hoewel de Porto hier zelf niet wordt gebrouwen kan je nog wel (gratis) met een gids de kelders gaan bezoeken waarna je een bodemke kunt proeven. Hoewel we weinig begrepen van wat de gids ons te vertellen had toch de moeite. Tegen de vroege avond een typisch gerecht gegeten uit Porto (waarvan de naam me even ontschiet). Diezelfde avond weg geweest in een (hippe) club en goed van katoen gegeven. De dag erop rugzak gepakt en terug de stad in om nog wat te gaan bezoeken. Onder andere café Majestic en Casa da Musica (zie foto’s). Tegen 19 uur afscheid genomen van de rest en de metro genomen naar het station om de trein terug te nemen.