Week 1

Maandag 18 februari: vertrekdag
Om half twee bij ons thuis vertrokken samen met papa, mama Sven en Liesje (vriendin Sven). Vlotjes in Zaventem geraakt ondanks de snelheidsbeperking van 90 km/u (smogalarm). Auto geparkeerd en richting ingang luchthaven gewandeld. Eenmaal daar even moeten zoeken naar de juiste incheckbalie. Hier onze tickets gekregen en bagage ingeleverd. Overgewicht was geen probleem. Ook mijn extra tas handbagage werd door de vingers gekeken. Nog even een ‘colake’ gaan drinken in een luchthavenbarreke en om 15.30 vertrokken naar de juiste controlepost. Hier afscheid genomen van Liesje en de ouders van Sven.
Na een eindje stappen en nummers volgen zonder problemen door de metaaldetector geraakt. In de transitzone wou Sven nog snel tabak kopen. Helaas zonder succes. Sigaretten worden blijkbaar enkel taxvrij verkocht aan reizigers met een bestemming buiten Europa. Dan maar enkel ‘rizzlablaaikes’’ gekocht.
Vervolgens naar de juiste gate gewandeld (gerold). Hier een kwartiertje gewacht en dan eindelijk aan boord gegaan van ons vliegtuig (boeing 737; met weinig beenruimte overigens).
Na een mooie vlucht van ongeveer 2,5 uur veilig geland op Lissabon. Het weer leek hier op het eerste zicht heel wat slechter te zijn dan in Brussel. Grijs en miezerig, maar wel voelbaar warmer. In de luchthaven gewacht op onze bagage en dan met een ‘karreke’ op zoek naar taxistopplaats. Bij de toeristische infostand in de luchthaven nog moeten vragen achter het adres van ons studentenverblijf. We hadden enkel de naam ervan en die taxichauffeurs kenden dit blijkbaar niet.
Rond 21 uur dan toch, na even zoeken, door een vriendelijke taxichauffeur voor de poort van ISEL (de campus waar onze residentie aan verbonden is)afgezet. Carla (onze contactpersoon hier) had ons vooraf gezegd dat we ons bewijs van betaling moesten voorleggen en dat we dan binnen zouden kunnen in de residentie. Aan de balie zat niet een knappe Portugese secretaresse zoals we verwacht hadden, maar een brede kerel in een uniform van ‘Securitas’ (die mannen die gebouwen bewaken). We stellen ons even voor en leggen ons bewijs van betaling voor. Na de bewijzen gecheckt te hebben vertelt onze bewaker, in redelijk goed Engels trouwens, dat hij van niks wist dat wij kwamen. Zo te zien een misverstand in de communicatie tussen Carla en de residentie. Of misschien helemaal geen foutje maar een mooi eerste voorbeeld van de Portugese mentaliteit waar ze ons voor gewaarschuwd hadden.
Na wat heen en weer getelefoneer, waar we niks van begrepen, dan toch de sleutel gekregen van een kamer. Hij maakte met ons de afspraak om morgenvroeg zeker terug te komen, want dan zou de grote bazin komen en konden we verder de dingen met haar regelen.
Onze kamer zag er op het eerste zicht goed in orde uit. Niet al te klein, genoeg plaats en kasten om alles weg te bergen en twee pompbakken. Na het uitpakken al direct wat gereorganiseerd om het wat gezelliger te maken. Rond 22 een klein ommetje gaan maken rond ons verblijf. Hoewel het donker was, konden we ons al een goed beeld vormen in wat voor buurt we waren aanbeland. Het staat hier namelijk vol grote complexen en woonblokken. Een levendige buurt was het ook niet echt op het eerste zicht. Ik denk dat we twee mensen en drie zwerfkatten zijn tegengekomen. Na eventjes stappen passeerden we een nachtwinkel waar we wat te eten en drinken kochten. Dan eigenlijk bij toeval er bij uitgekomen dat het metrostation vlak bij ons verblijf lag: wel handig. Terug aangekomen een pintje (Super Bock: goe trouwens) gedronken en in ons bedde gekropen.

Dinsdag 19 februari: Lisboa
Vandaag stonden er heel wat dingen op ons boodschappenlijstje om in orde te maken. Zo moesten we onder andere een kaartje gaan halen om hier draadloos internet te kunnen te ontvangen, bestek en een bord zoeken, eten kopen, oplader kopen voor mijn batterijen, pasfoto’s nemen voor sven … We zouden van de gelegenheid gebruik maken om de stad al wat te verkennen.
Redelijk vroeg opgestaan om eens te gaan horen bij de bazin hoe het nu zat. Zij vertelde ons dat we ons geen zorgen hoefden te maken en dat ze iets ging laten weten. Zonder te ontbijten met de metro naar het centrum gereden. In Baixa Alto (het oude stadscentrum) afgestapt en op goed gevoel richting de Taag gestapt. Uiteindelijk hier aangekomen en al wat van ons lijstje kunnen afwerken. Rond 10 uur in een parkje bij het water gegeten en daarna in westelijke richting verder gestapt evenwijdig met de haven. Ongeveer een kilometer voor de Ponte de 25 abril, die Lissabon verbindt met de linkeroever van de Taag, terug het centrum ingedraaid. Heel wat mooie gebouwen en parkjes tegengekomen onderweg. Jammer genoeg nooit echt lang kunnen genieten op die schone plekjes omdat we die kaartjes voor de laptop nog altijd niet hadden gevonden.
Uiteindelijk terug in Baixa Alto belandt. Hier een electrozaak gevonden maar helaas zonder computerbenodigdheden. De mevrouw van die winkel ons de weg uitgelegd naar de FNAC. Hier dan eindelijk hetgene gevonden wat we nodig hadden. Uit gelukzaligheid maar iets gaan drinken op een terraske (ook al scheen de zon ook vandaag nog altijd niet). Even later inkopen gaan doen in een plaatselijke superette waar we ons ontbijt ook hadden gekocht. Plotseling beginnen regenen en hier, in tegenstelling tot de meeste mensen, helemaal niet op voorzien: geen regenjas en paraplu bij. Doorgewandeld tot de metro en rond 15 uur teruggereden naar Chelas.
Hier aangekomen onze papieren en de waarborg in orde gebracht en aan dit verslag begonnen. Tegen etenstijd toch maar afgezien van het plan om spaghetti klaar te maken en hier in de buurt een restaurantje opgezocht. Binnengestapt en met gebarentaal en enkele woorden Portugees proberen uit te leggen dat we graag vis wilden eten. Uiteindelijk bergreep onze man het en na 10 minuutjes wachten lag er een heerlijke vis (vraag me niet welke) op ons bord. Smullen man!
Rond 19 uur teruggekeerd en nog wat verder gewerkt aan het verslag tot nu!
TOT MORGEN!

Woensdag 20 februari: Escola
Slecht geslapen door het vele lawaai op de gang deze nacht. Uitgeslapen tot 10 uur, gedoucht en ontbeten. Hierna aan de praat geraakt met Bruno, een Portugees die hier eigenlijk op kot zit. Hij bleek op dezelfde campus te zitten dan onze (IPL). Aan hem gevraagd hoe we het best met het openbaar vervoer aan onze school geraken. Hij vertelde ons dat we best de bus 750 namen die hier vlakbij stopt. De metro was geen optie omdat we dan vier keer zouden moeten overstappen. Even later komt Bruno ons zeggen dat we wel met hem mee mochten rijden naar school. Wij ons klaargemaakt en met hem vertrokken met de auto. Onderweg legde hij ons uit waar we de bus moesten nemen en aan welke halte we moesten afstappen. Na een kwartiertje rijden aangekomen bij de school. Hier aan de balie gevraagd waar we Carla konden vinden. Doorverwezen en bij Carla in de bureau geraakt. Nadat we ons voorgesteld hadden samen met haar de learning agreements overlopen en gekeken in welke klas we deze vakken het best zouden kunnen meevolgen. Na wat gepuzzel eruit geraakt en een lessenrooster in elkaar gestoken. Hierbij afgesproken dat we voorlopig naar elke les gaan die op de lessenrooster staat. Als later blijkt dat we dit zelf maar niets vinden of er niets van begrijpen kunnen we nog altijd dingen gaan switchen. We zitten voor het merendeel van de vakken in het derde jaar en voor enkele moeten we terug naar het tweede. Carla stelde ons gerust dat we ons geen zorgen moesten maken. We zouden wel merken dat de studenten (voor 95 % meisjes) ons graag zullen verderhelpen. Nog een erasmuspakketje en een korte rondleiding gekregen en gevraagd dat ze het paswoord dat we nodig hebben om toegang te krijgen tot het draadloos netwerk in orde wil brengen. Daarna afscheid genomen en te voet terug vertrokken richting het sadion van Benfica, dat trouwens maar 10 minuutjes stappen is van onze school. Over het immense stadion een megagroot winkelcentrum binnengegaan om wat dingen te gaan zoeken die we nog nodig hadden zoals eten, borden, … Na wat gedwaal alles gevonden. Dan richting de busstop gewandeld en de bus teruggenomen richting residentie.
Rond drie uur wat gegeten en daarna met de metro vertrokken en afgestapt in het imposante sattion Oriente (zie foto’s). Van hier verder gewandel richting de locatie van Expo ’98, de overblijfselen van de wereldtentoonstelling die hier in 1998 is doorgegaan. Veel moderne en frapante gebouwen gepasseerd zoals: Pavilhão do Conhecimento – Cienca Viva, Pavilhão Atlântica, … Langs enkele unieke parkjes (Parque das Nações) naar de Torre Vasco Da gama gewandeld. Dan helemaal terug gewandeld langs de Taag tot aan Océanario de Lisboa, het op één na grootste aquarium ter wereld. Niet binnen gegaan omdat het nogal expensive was. Teruggewandeld naar het station en de metro terug genomen.
Rond 19 uur spaghetti klaargemaakt en goed gegeten. Miguel (een Franse Portugees) voor ons enkele plaatsen opgeschreven waar we konden weggaan. Leken ons nogal de commerciele dingen, maar kom. Rond 21 uur met de metro vertrokken en afgestapt in Rossio. We hadden het plan om Castelo de São Jorge te bezoeken. Serieus stukske geklommen door de smalle straatjes van Alfama en uiteindelijk terecht gekomen bij Igreja da Graça: een mooi uitzichtpunt over Lisboa by Night. Helaas hebben we hier geen foto’s van. Hier een pintje gedronken waarna we terug zijn afgedaald en de metro hebben genomen. Om 24 uur thuis en gaan pitten…

Donderdag 22 februari: Castelo De São Jorge
In de voormiddag naar metrostation Alameda gebold om ons aanvraagformulier voor een maandelijkse vervoerkaart af te gaan geven. Na wat getaffel eindelijk het juiste loket gevonden. Ons formulier afgegeven en 10 euro betaald. Hierna langs de buurten Estafânia en Anjos en Rossio verder gewandeld in de richting van Alfama en eten gekocht voor ‘s avonds. We hadden het plan om het Castelo De São Jorge te bezoeken, een gerestaureerde burcht uit de 12de eeuw. Na wat geklim aan de top van de heuvel geraakt. Blijkbaar werd er inkom gevraagd voor het bezoek aan het kasteel zelf. Dan maar even door de straatjes van Santa Cruz gekuierd. Dan toch maar besloten om een ticketje te betalen omdat er eigenlijk voor de rest weinig te zien was. Gelukkig viel de inkom goed mee (3 euro -50% voor studenten). Zeker een aanrader maar ook wel super toeristisch. In het hoogseizoen is het hier waarschijnlijk over de koppen lopen. Daarna terug afgedaald en de metro terug genomen.
Pizzake gegeten. Bericht aangekregen van de Erasmusorganisatie dat ze een welkomfeestje gaven in de Xanax, een bar in Bairro Alto. Tegen 21 uur vertrokken met de metro. Enkele keren de weg moeten vragen maar dan toch gevonden. Hoewel het al 22 uur was nog geen kat te zien. Dus eerst maar eerst iets gaan drinken in een Pastelaria. Dan terug afgezakt en terug de Xanax binnen. 5 euro moeten betalen voor een Erasmuskaart. Eigenlijk viel het wel wat tegen. Super slechte donna -muziek, veel geschminkte bakvissen en een paar gasten die dachten dat zij het waren. Ondanks deze dingen ons wat afzijdig gehouden en wat gelachen met heel de situatie.
Om de duur hadden we het daar wel gezien en hebben we de taxi terug genomen. Vooraf gezegd dat we niet meer dan 10 euro hadden om te betalen. Dit was in orde. Veilig aangekomen en onze nest in gekropen.

Vrijdag 23 februari: Bélem
Uitgeslapen. Tegen de middag vertrokken richting Bélem. Een wijk ten westen van de Taag. Een stukje met de metro tot Cais de Sodre en dan met de tram tot aan Bélem. De meest bekende gebouwen bezocht (zie foto’s): Mosteiro dos Jerónimos, Monument der Ontdekkingen, Torre de Bélem en een monument ter gedenking aan de gesneuvelden. Hierna even iets gegeten en terug vertrokken met de tram en metro naar huis.
’s Avonds eerst een viske gaan eten in een tasca (klein taverneke met zes tafels en buislampen). 20 cent te weinig bij om alles te betalen. Na een voetbalmatch van twee Portugese eerste klasse ploegen vertrokken. Wat rondgehangen in Bairro Alto en bij elk gezellig plekje eventjes blijven plakken. Uiteindelijk aan de praat geraakt met een paar jongeren uit de Azoren (een eilandengroep in de Atlantische Oceaan die ook bij Portugal horen). Na wat gezever zij ons naar het juiste busstation gebracht waar we onze nachtbus moesten nemen. Heel vriendelijk!
Na een ritje van ongeveer 20 minuutjes in een gezellige feestbus terug hier aangekomen. Slaapwel!

Zaterdag 24 februari: zwemmen
Niet veel gedaan vandaag. Tegen de middag gaan zwemmen in een zwembad hier vlakbij. Daarna even een super grote protestantse kerk binnengewandeld. In de buurt hier wonen namelijk veel zwarte protestante mensen. Misschien gaan we nog wel eens naar een mis. Al is het maar om mee te zingen en klappen.
Eten gaan halen en gekookt voor ons met twee. Hierna nog even een babbeltje geslaan met Bruno en de mannen van de gang. Om 22 uur vertrokken richting de stad. Terug in Bairro Alto verzeild geraakt. Geen cafeekes gedaan maar gewoon buiten op straat wat gepraat en gelachen. Twee Belgen tegengekomen. Advocaten die vorig jaar hier op Erasmus hadden gezeten. Leuk om nog een Vlaams te horen maar ’t waren niet echt de tofste.
Na een tijdje heb je het echt wel gezien in Bairro Alto. Bijna al de cafés en bars richten zich op toeristen met als gevolg dat ze nogal duur zijn en niet echt uniek. Het word nog een beetje zoeken naar de juiste spots voor ons alle twee. Dan maar terug vertrokken naar de busstop. Na wat zoeken toch gevonden. Naar huis gereden en gaan slapen.