Weekend: Bairro Alto- time

Het is ondertussen weeral bijna een week geleden dat ik nog iets van me liet horen. Wees niet ongerust, het is hier nog altijd even boeiend. Onze eerste lesweek is zonder problemen verlopen. Bij enkele vakken hebben we al opdrachten gekregen die we hier zullen moeten uitvoeren. Voor muziek moeten we de andere studenten van de klas een typisch Vlaams liedje of dansje aanleren. Voor drama moeten we na de paasvakantie een les Engels geven aan onze klasgenoten met een variatie aan dramatische werkvormen. Deze laatste opdracht doen we samen met Rose, de Nederlandse erasmusstudente. Ook hebben we al mogen knutselen en hebben we ons voorbereid op een les zwemmen die we deze week nog hebben. Misschien erbij vertellen dat we hiervoor ook een zwemslipje en een badmuts zijn moeten gaan kopen. Het is hier namelijk verboden om een zwembad in te duiken met een zwemshort. Belachelijk vinden wij zelf maar niets aan te doen.

Donderdagavond lekker gegeten. Zelf een zalmroomsauske gemaakt en tagliatelle gekookt. Super goed gelukt, al zeggen we het zelf. Diezelfde avond werd er door de residentie een feestje gegeven hier in de polyvalente zaal. Tegen een uur of 11 eens gaan kijken. Bruno had ons vooraf gewaarschuwd dat het meer een teenage- party zou zijn en daar had hij wel gelijk in. Lang buiten gezeten en een paar biertjes gedronken. Ook al viel de muziek wat tegen toch even binnen een kijkje genomen. Miguel, de gladste van den hoop hier, volledig uit zijn dak. Wij ons als Kempenzonen aan den toog gezet en wat gelachen met vanalles en iedereen. Uiteindelijk buiten aan de praat geraakt met enkele grieten die hier ook zitten. Wat gezeverd en gelachen in gebrekkig Engels. Tegen 5 uur werden we uit onze stoel gejaagd en zijn we met enkele doorzetters nog wat gaan eten in de keuken van de vrouwen. Sven de koude puree nog gaan halen van de dag ervoor. Jammer genoeg sloeg dat niet echt aan bij de Portugezen. Toen het verdacht licht begon te worden in onze nest gekropen.

Vrijdag niet veel van de zon kunnen genieten wegens te lang in ons bedde te hebben gelegen. Sven zich bezig gehouden met het uitschrijven van een lijstje met, naar onze mening, interessante clubs en cafés. In de late avond vetrokken richting Bairro Alto. Een paar gezellige en dansbare plaatsen bezocht. Niet al te lang hier gebleven en op een schappelijk uur de nachtbus genomen. Controle gehad op de bus. Veel zwartrijders opgepakt en recht het flikkenbureau binnengebracht. Ineens meer plaats op die bus, handig.

Zaterdag rustige dag gehad. Naar shoppingcenter in Olivais gegaan en hier wat eten gekocht voor zondag. Tegen de avond opgezocht waar we iets goedkoop konden gaan eten. Uitgekomen bij Galeto, een groot restaurant met een open keuken en een unieke manier van bediening. Hier tegen 15 euro de man goed gegeten. Met ons buikje vol met de metro vertrokken richting Baiiro Alto. In feite met wat tegenzin beginnen dolen. Bairro Alto is een wijk die je na een tijdje wel gezien hebt. Veel cafékes trekken op elkaar, het is er op bepaalde plaatsen enorm druk en er valt eigenlijk niet veel te beleven buiten het gewoon op straat staan, wat te praten en rond te kijken. Na wat gedwaal door de straatjes een café gevonden waar ze goedkope drankjes verkochten. Dat was ook de reden waarom er zoveel volk net voor dit café samen troepte. Hoe goedkoper het bier, hoe meer volk er buiten voor de deur staat: logisch.
Diezelfde avond ook vanop de eerste rij mogen meemaken dat Lissabon wel degelijk een grootstad is met zijn bijhorende criminaliteit. Op een gegeven moment zien we de menigte voor dat ene goedkope café in twee groepen splitsen. Iedereen drukte zich zo dicht mogelijk tegen de weerskanten van het smalle straatje aan. Plots beginnen er glazen flessen boven ons hoofd te vliegen en vliegen er scherven in het rond. Een paar zwarte kerels, op het eerste zicht niet van de braafste, beginnen met flessen op elkaars hoofd te motten. Echt zoals in de stripverhaaltjes. Omdat het echt wel goor begon te worden liep iedereen, inclusief wij, het straatje uit op zoek naar veiligere oorden. Een tijdje later begonnen enkele kerels in datzelfde steegje een vredeconcert door met flessen op een ijzeren afsluiting te slagen.
Wij hadden het hier wel gezien en vertrokken naar de bushalte. Toen enkele rudeboys afstapten probeerde één van hen Sven zijn MP3-speler nog uit zijn handen te rukken. Zonder succes. Hou je spullen op die nachtbus maar goed onder al je kleren als je Lissabon ooit bezoekt.

De dag erna een luie zondag Josdag gehad en vroeg gaan slapen voor het begin van onze tweede schoolweek.